4 maart 2007: Tweede vastenzondag

Fifootersviering

Paulette Serverius en de jongeren (de fifooters)

Intro: djembé door Quinten en Jan

Vanuit verschillende hoeken van de kapel wordt geroepen: Onze aarde (Judith) een fijne plek voor iedereen (Wieland) een nieuwe aarde (Astrid)

Lied 502: "Om te zien een nieuwe aarde”

Begroeting:

We willen jullie vandaag allemaal heel hartelijk welkom heten in deze fifootersviering. Misschien kunnen we deze viering goed beginnen door allemaal eens een welgemeende goeiendag te zeggen aan onze buren, naast, achter en voor ons.
En laten we dan nu ook het teken stellen waardoor we uitdrukken in wiens naam we hier samenzijn: In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

En we willen bidden:
God die ons aanspreekt
met de woorden van de zwaksten,
help ons vreugde te vinden
in de kleine solidariteit
die we zelf kunnen opbrengen
en in de grote solidariteit
die wij afdwingen met velen.
Alleen zo blijven wij Uw bondgenoten
in deze ongelijk verdeelde wereld.

Inleiding:

Kleine les in aardrijkskunde (de jongen lezen afwisselend de volgende zinnen)

Als je de wereldbevolking zou kunnen herleiden tot de mensen in een dorp van 100 inwoners, met precies dezelfde verhoudingen als er op aarde zijn, dan zou dat dorp er als volgt uitzien:

Er zouden 57 Aziaten zijn, 21 Europeanen, 14 Amerikanen (uit noord, midden en zuid) en 8 Afrikanen.
Er zouden 52 vrouwen en 48 mannen zijn.
Er zouden 30 blanken en 70 gekleurde mensen zijn.
Er zouden 30 christenen zijn en 70 niet-christenen.
Er zouden 89 heteroseksuelen zijn en 11 homoseksuelen.
6 mensen zouden 59% van de totale rijkdom bezitten en dat zouden alle 6 Amerikanen zijn.
80 mensen zouden in slechte huizen wonen.
70 mensen zouden analfabeet zijn.
50 mensen zouden ondervoed zijn.
1 persoon zou bezig zijn te sterven.
1 persoon zou bezig zijn geboren te worden.
1 persoon zou een computer bezitten.
1, ja niet meer dan 1, zou een universitair diploma hebben.

-Als je vanmorgen bent opgestaan met meer gezondheid dan ziekte, heb je meer geluk dan het miljoen mensen dat de volgende week niet zal halen.
-Als je nooit in een gewapend conflict was verwikkeld, opgesloten zat in de gevangenis, gefolterd werd of erge honger had, ben je beter af dan 500 miljoen andere mensen.
-Als je naar de kerk kunt gaan zonder bedreigd te worden, gefolterd of gedood, heb je meer geluk dan 3 miljard andere mensen.
-Als je voedsel in je koelkast hebt, kleren aan je lichaam, een dak boven je hoofd en een plaats om te slapen, ben je rijker dan 75% van de wereldbevolking.
-Als je geld op de bank hebt, bankbriefjes in je portefeuille en ook nog kleingeld, hoor je tot de 8% meest bevoorrechte mensen ter wereld.
-Als je ouders nog leven en nog altijd met elkaar getrouwd zijn, ben je werkelijk een uitzondering.
-Als je ook nog kan lezen, ben je gezegend omdat je niet hoort tot de groep van 2 miljard mensen die niet kunnen lezen.

Muziek: Missa Luba nr. 9

Woordje

We zouden met de fifooters vanaf dit jaar proberen twee vieringen te verzorgen per werkjaar.
Marcel gaf ons als eerste viering de 2de zondag van de vasten. Groot probleem… Hoe beginnen we eraan? Wat is vasten? Wat betekent het voor ons?
Veel verder dan: de periode voor Pasen, voorbereiding op Pasen misschien, de goede week, aswoensdag, goeie vrijdag, witte donderdag,… kwamen we in eerste instantie niet.
Dan maar over een andere boeg gegooid: we nemen een tekst als vertrekpunt. Het werd “de kleine les in aardrijkskunde” die jullie daarnet te horen kregen. Beetje bij beetje kwamen we zo dichter bij wat “vasten”, misschien, zou kunnen betekenen.

Ik ga proberen de essentie weer te geven van de losse bedenkingen die ik gaandeweg bijeensprokkelde uit de gesprekken met onze fifooters.
We deden er drie zondagen over: een eerste keer bij de lezing van de tekst, daarna tijdens de opbouw van de viering, en tenslotte tijdens onze werklunch vorige week en toen we daarna de kapel in orde brachten.
Gaandeweg hebben we ook proberen te achterhalen wat deze tekst nu met “de vasten” te maken heeft.
En ook: wat zou vasten kunnen betekenen; en wat kan het voor ons worden…

Eerst de tekst: Wij schrokken nogal van die cijfers. Jullie ook? Wij krijgen hier alle kansen om een goed diploma te halen; er is meer dan voldoende eten; we leven in een mooi huis; we kunnen naar de dokter als er wat scheelt; en… We konden zo nog wel een tijdje doorgaan met opsommen.
EN: We vinden dat eigenlijk allemaal maar normaal! Maar als je dan deze cijfers hoort, zie je dat het  blijkbaar allemaal toch niet zo vanzelfsprekend is, en dat wij hier behoren tot een zeer klein bevoorrecht deeltje van onze wereldbevolking.

Even tussendoor, zodat er daarover geen misverstanden bestaan: we weten dat ook in onze “rijke” wereld nog veel armoede bestaat, en dat niet iedereen er evenveel kansen krijgt, maar we wilden het vandaag enkel over de noord-zuid-verhouding hebben.

We wilden de cijfers uitbeelden met playmobile. Dat kon geen probleem zijn, want iedereen had er thuis meer dan genoeg van. Maar wat bleek toen we eraan begonnen: bijna alle popjes zijn blank, goed gekleed en we konden nauwelijks een verdord boompje vinden! Toch hebben we, zo goed als het ging, geprobeerd de verhoudingen uit de tekst weer te geven:
De rijke, blanke wereld, met een grote overvloed aan eten, huizen, auto’s,…, goed beveiligd (kijk maar naar de muren en de politie), werd letterlijk een trapje hoger geplaatst
En de arme wereld van het zuiden: op een veel grotere oppervlakte, maar met veel minder materiele opvulling…, als het ware ook zonder grenzen of afbakening, zetten we heel wat lager.

Spontaan kwam de vraag of wij, vanuit deze positie iets konden of moesten doen aan de bestaande situatie en hoe dat dan wel zou moeten gebeuren. We dachten dat wij ons zeker niet beter moesten voelen of opstellen als de meerdere van de mensen die het materieel minder goed of zelfs slecht hebben. Iedereen heeft immers zijn of haar capaciteiten, en waarschijnlijk kunnen wij ook nog van hen leren.

Als we goed bezig willen zijn, moeten we eerst leren luisteren naar deze mensen, hun mening vragen en proberen te respecteren. Dit betekent misschien ook dat we een ander tempo zullen moeten aannemen, hun tempo. Misschien moeten we ook leren spreken over ondersteuning of duwtje in de rug in plaats van “hulpverlening”.

En misschien moeten we vertrekken vanuit de keuzes die de plaatselijke bevolking maakt en vanuit de mogelijkheden die zij aanreiken als oplossing voor een aantal problemen. In plaats van dingen op te leggen, moeten we hen laten werken vanuit hun cultuur, met hun kennis, ervaring en vooral: op hun tempo! We vernamen dat Broederlijk Delen alvast op deze manier probeert te werken.

Tenslotte bedachten we dat DAT misschien wel de betekenis van “de vasten” zou kunnen zijn: Voetje voor voetje werken aan een betere wereld voor iedereen hier op aarde! Het kan niet zijn dat we “wij hier en zij daar” in stand houden. We zijn immers ALLEMAAL SAMEN verantwoordelijk voor deze aarde en voor alles wat erop leeft!

En laat dat nu ook de boodschap zijn die Jesaja ons wilde geven, zolang geleden al, maar nog altijd brandend actueel… Luister maar:

Jesaja 58, 3-7

Lied nr 520: "Dan komt de dag”

Offerande: muziek    (Wieland “bespeelt” de rainstick)

Groot dankgebed: (Fifooters komen mee rond het altaar staan en lezen afwisselend)

Twee, drie of meer die hebben ingezien dat macht en geld geen mens tot vrede strekken, die gaandeweg besluiten om solidair en sober te leven: die zijn de Naam van God in ons midden.             Shake, shake, shake…

(Priester) Maar het is zo moeilijk voor ons
en we stellen ons telkens weer onder andere goden.
Ons enthousiasme wordt snel verdreven
door al wat ons wanhopig maakt in de wereld.
De weg van de solidariteit
belopen we eerder schoorvoetend en aarzelend.
Daarom maken we hier, nu, een klein gebaar
zoals het bedoeld was:

Ik deel mijn lichaam met allen die lijden en hongeren naar leven. Ik deel deze wijn met allen die dorsten naar gerechtigheid. En ik noem hierbij Jouw Naam, de Naam boven alle namen, de naam die roept door alles heen.

Onze Vader (Zuid-Afrikaanse versie; alle kinderen komen rond het altaar staan)

            Ons vader wat in die hemel is,
            laat U Naam geheilig word;
            laat U koninkryk kom;
            laat U wil ook op die aarde geskied,
            net soos in die hemel.
            Gee ons vandag
            ons daaglikse brood;
            en vergeef ons, ons oortredinge
            soos ons ook die vergewe
            wat teen ons oortree;
            en laat ons nie in vesoeking kom nie
            maar verlos ons van die Bose.
            Want aan U behoort die koninkryk en die krag
            en die heerlikheid tot in alle ewigheid
            Amen.

Vredeswens
Communie Missa Luba nr. 12
Lied nr 612: "Stem als een zee van mensen”

Slotgebed:

God ,
houd Uw belofte in ons warm,
Uw belofte dat alles anders zal worden:
geen honger meer en geen oorlog,
geen verdriet meer, geen bedrog.
Sterk ons geloof en onze hoop,
dat wij zaaien en hoopvol de regen
uit de wolken kijken.
Help ons vol vertrouwen te werken
aan het geluk van mensen.

Slotlied: Campagnelied Broederlijk Delen

Koffiestop

De boeren in de Sahel vechten tegen de oprukkende woestijn. Ze hopen op voldoende regenval, op een goede oogst, op een jaar zonder honger of voedseltekort. Water is levensnoodzakelijk! Vorige zondag konden we in een korte film zien hoe deze boeren te werk gaan en wat de resultaten zijn van hun inspanningen.

Wij zouden graag de actie van Broederlijk Delen steunen door deel te nemen aan de koffiestop. Je kan dadelijk achteraan gratis een kopje koffie krijgen. Er is gewone koffie, deca, of fruitsap voor de kindjes. En… je krijgt er ook een lekker koekje bij!

Op de tafel staat ook een “doos”: hopelijk steken jullie daar een gulle bijdrage in om de boeren dat zo broodnodige financiële duwtje in de rug te geven. Alvast: BEDANKT!