10 februari 2008 : 1° zondag van de vasten
De Geest bleef op Hem rusten
Marcel Braekers
Inleiding
Vorige zondag vierden we het
feest van de doop van Jezus. Het was een heel mooie viering waarbij
Ides ons in contact bracht met de twee aspecten van Jezus. De Jezus,
die evenals Johannes, zich herkende in het visioen van Jesaja, de
droom die over de aarde moet gerealiseerd worden van gerechtigheid
en vrede. Hij wees ook op de mystieke dimensie: God zelf die via
de duif zich uitspreekt in deze mens, die helemaal mens wordt en
zo aan onze aarde glans en schoonheid geeft.
Aan het einde van de viering kwamen enkelen van u getuigen over
momenten dat voor u de hemel open ging u iets van die oneindigheid
hebt aangevoeld. Ik heb toen die getuigenissen onderbroken, omdat
ik vreesde dat het teveel werd en bij een teveel aan schoonheid
of intensiteit wordt je verdoofd of ziek. Omdat echter ook op deze
zondag weer over de doop en de nederdaling van de Geest wordt gesproken,
deze keer vanuit de visie van Johannes, zetten we onze getuigenissen
nog even verder.
Een viertal getuigenissen
Inleiding op het evangelie
Johannes schreef zijn evangelie
een hele tijd na de drie andere. Soms bevat zijn evangelie informatie
die hij van de geliefde leerling had gehoord en die de andere evangelisten
niet kenden. Dikwijls is dit evangelie een soort van theologische
mijmering over de figuur van Jezus waarbij de andere teksten als
uitgangspunt dienden. Zo ook het evangelie van deze zondag dat een
herdenken is van de doop van Jezus. U herinnert zich wellicht dat
we vorige zondag het verhaal van de doop hoorden zoals opgetekend
door Matteüs. Vandaag horen we de versie van Johannes. Twee typeringen
vallen op die je in de andere evangeliën niet vindt. Johannes de
Doper noemt Jezus 'een lam'. En nog zegt hij: de Geest daalde op
Jezus neer en bleef op Hem rusten.
Johannes 1, 23 – 34
lied
homilie
|