9 september 2007

De weg van de witte wolken

Lut Lemmens

Mantra : “Om Namo”

Openingslied: Lied nr 657 (psalm 139): Gij, Gij peilt mijn hart, Gij doorgrondt mij  

Verwelkoming

“Wie van de mensen kan Gods plan doorgronden, wie ontdekken wat de Heer wil?  De gedachten der stervelingen zijn immers onzeker, en twijfelachtig onze berekeningen.”

Dit zijn de eerste verzen van de eerste lezing van vandaag uit het boek wijsheid. Ze spraken me onmiddellijk aan en vormden de inspiratie voor deze viering.
Beginnen we deze woorddienst in de naam van vader, zoon en geest en maken we het stil in onszelf.
Openen we ons hart in liefdevolle verbondenheid met elkaar en met het goddelijke in ieder van ons
Openen we onze geest zodat we bezield worden door het grotere bewustzijn, door gods heilige geest
Zuiveren we ons verstand zodat ons denken tot rust mag komen en plaats mag maken voor nieuwe inzichten en voor gods woord en wijsheid
Dat vragen we door Kristus, onze voorganger in dienstbaarheid en onvoorwaardelijke liefde.

Vragen we om vergeving en om verlichting van wat ons bezwaart:

Lied 416: “Wat ik gewild heb”

Twee jaar geleden rond deze tijd kreeg ik van Marcel voor mijn vijftigste verjaardag het boek Mijn weg, de weg van de witte wolken van Osho. Tot op vandaag zijn de inzichten van osho die ik daardoor leerde kennen en die ik verdiepte met behulp van andere boeken,  Osho’s transformatiekaarten en zen-tarotkaarten een rode draad geweest in mijn spiritueel groeiproces en een dagdagelijkse ondersteuning in een moeilijk en zwaar verwerkingsproces.

De essentie van dat boek heel kort samengevat luidt dat we ons, net als witte wolken, best laten drijven op wat het leven ons brengt, of we dat wat zich aandient nu willen of prettig vinden of niet, zonder weerstand te bieden en met volledig vertrouwen dat wat ons overkomt zin heeft en ten goede komt, ook al zien of begrijpen we het op dat moment niet. Een wit wolkje drijft mee met de wind, lost op en verdwijnt en ontstaat opnieuw en is willoos overgeleverd aan de natuurelementen en is er geheel om zichzelf. Onoverkomelijke hindernissen in ons leven hebben geen baat bij verzet of weerstand en worden het gemakkelijkst verwerkt als we ons eraan overgeven en stoppen met piekerend denken en oordelen.
Een mooi taoistisch verhaal uit osho’s transformatietarot illustreert deze zijnswijze.

Verhulde zegeningen

Een man bezat een prachtig paard . Het was zo’n uitzonderlijk paard dat zelfs koningen de man hadden gevraagd het hun te verkopen .../... maar hij had geweigerd. Maar op een ochtend ontdekte hij dat zijn paard gestolen was. Alle inwoners van het dorp kwamen hun medeleven betuigen en zeiden: ‘wat een pech! Je had er een fortuin voor kunnen krijgen want ze hebben je heel veel geboden. Jij was stijfkoppig en dom. Nu is het paard gestolen.’  Maar de oude man zei lachend: ‘Praat niet zo’n onzin!  Stel gewoon vast dat het paard niet op stal staat. We zullen zien wat de toekomst brengt.’  En wat gebeurde?  Na 2 weken kwam het paard terug. Het was niet alleen, het bracht nog een dozijn wilde paarden mee uit het woud. Het hele dorp stroomde samen en de mensen zeiden: ‘De oude man had gelijk!  Zijn paard is terug en het heeft nog 12 prachtige paarden meegebracht. Nu kan hij zoveel geld beuren als hij wil.’  Ze gingen naar de oude man en zeiden: ‘Het spijt ons. We konden niet in de toekomst kijken en weten wat God beschikt maar u kunt dat wel. U begreep er wel iets van, u ziet een glimp van de toekomst.’  De oude man zei: ‘Kletskoek!  Stel gewoon vast dat het paard terug is met 12 paarden. Wat morgen gebeurt, weet niemand.’  En de volgende dag gebeurde het dat de enige zoon van de oude man bij een poging om één van de nieuwe paarden tam te maken, kwam te vallen en zijn been brak. Weer kwamen de dorpelingen bijeen en zeiden: ‘U had gelijk; je kunt het nooit weten. Het blijkt een ramp geweest te zijn. Het zou beter geweest zijn als het paard niet terug was gekomen. Nu is je zoon voor zijn hele leven kreupel.’

De oude man zei: ‘Loop niet zo hard van stapel. Wacht maar eens af wat er gebeurt. Je kunt alleen maar zeggen dat mijn zoon zijn benen gebroken heeft, meer niet.’  En twee weken later gebeurde het dat de overheid alle jonge mannen van het dorp liet wegvoeren omdat het land in oorlog was. Alleen de zoon van de oude man bleef achter, omdat ze met hem niets konden doen. Ze kwamen weer allemaal bij de oude man en zeiden: ‘Onze zonen zijn weg!  Jij hebt tenminste je zoon nog!  Hij mag dan wel kreupel zijn maar hij is er tenminste nog!  Onze zonen zijn weg en de vijand is sterker. Ze zullen allemaal gedood worden. Als we oud worden hebben we niemand die voor ons zorgt en jij hebt altijd nog je zoon, die misschien nog wel geneest.’  Maar de oude man zei: ‘Je kunt alleen maar vaststellen dat jullie zonen door de regering zijn opgeroepen. Mijn zoon is achtergebleven maar voor een conclusie is het nog te vroeg.’

Osho trekt in al zijn leringen van leer tegen het impakt van het denken. Met het denken wordt dan natuurlijk niet het creatieve denken noch de intellectuele arbeid bedoeld waarmee we problemen oplossen, kennis vergaren, uitvindingen doen, informatie verzamelen en doorgeven enzovoort, maar wel het controlerend denken, die innerlijke rechter of tiran met al zijn commentaren die ons flink in zijn macht kan hebben en ons onvrij maakt en vasthoudt in belemmerende oordelen en overtuigingen.

Deze zienswijze van ‘zijn zoals een witte wolk’, die overigens niets met fatalisme te maken heeft, heeft met overgave en ontvankelijkheid te maken en met vertrouwen, eerder dan met zaken die onvermijdelijk zijn te willen ombuigen of met behulp van ons denken proberen onder controle te krijgen, een vaak energieslopende uitputtingsslag. De concrete manier van osho om het impakt van het berekenend en controlerend denken te neutraliseren is meditatie. Meditatie zowel in al zijn verschillende vormen als vooral ook meditatief gewaarzijn zoals het ook in mindfulness aangereikt wordt. Op elk moment bewust en met aandacht doen en beleven wat men op dat moment ervaart. Totaal in het NU leven en op die manier ook groeien in bewustzijn. Vaststellen wat zich nu voordoet en daar verder geen conclusies uit trekken. Hierdoor wordt het creatief denken trouwens vrijer en effectiever.

Jonge kinderen doen dat van nature: als ze met iets aan het spelen zijn, gaan ze daar volledig in op en begrijpen ze niet waarom ze dat plots zouden moeten onderbreken om bvb te komen eten. Anderzijds zullen ze onhandelbaar zijn als ze grote honger hebben want dan  ZIJN ze honger en verlangen ze alleen maar de invulling van hun behoefte aan voedsel.

Al heel snel in de westerse ontwikkeling neemt het denken het over van het zintuiglijk gewaarzijn, het voelen en het intuitief aanvoelen. En met wat pech wordt het denken de absolute baas en alleenheerser die alle impulsen van intuitie of aanvoelen negeert of de kop indrukt. En nochtans lezen we in het boek wijsheid: wie van de mensen kan gods plan doorgronden, wie ontdekken wat de heer wil?  De gedachten der stervelingen zijn immers onzeker, en twijfelachtig onze berekeningen...

Luisteren we naar de lezing uit het boek Wijsheid (9, 13-18)

Lied 417: “Die mij droeg op adelaarsvleugels”

Het goede aan een emotioneel zware periode is, dat je, om recht te blijven, nieuwe wegen of uitwegen zoekt om overeind te blijven en de zaken te verwerken.. In mijn zoektocht naar het diepste van mezelf kwam zo voor mij het mantrazingen op mijn weg. Bidden en mediteren waren al sinds lang een tweede natuur voor mij, net als reiki, maar het mantra-zingen bracht me een combinatie van meditatief gewaarzijn enerzijds en de trillingen en energie van klank anderzijds. Het samen met enkele gelijkgestemden ons steeds opnieuw op deze repetitieve gezangen laten drijven en de vreugdevolle verstilling ervan te ervaren, bracht telkens opnieuw en meer en meer evenwicht, innerlijke rust en energie enerzijds en neutraliseerde mijn denken anderzijds. Net als bidden en mediteren hielp het me om mijn denken rust te gunnen en uit de mallemolen te stappen van het steeds opnieuw ronddraaien in datzelfde gedachtenmolentje waarin ik steevast vastliep omdat het onbegrijpelijke en ongrijpbare niet kon worden gevat. Het hielp me om meer en meer de macht en alleenheerschappij van mijn denken los te laten en me steeds meer toe te vertrouwen aan mijn intuitie en aan wat op elk moment goed voelt. Zo werd ook het uiten van mijn emoties bevrijd van de onderdrukking door mijn denken en kon er ook heling komen op dat vlak.

Of het nu via bidden, mantrazingen, mediteren, zintuiglijk gewaarzijn, een wandeling in de natuur, sport en spel of een bad met etherische olie is, alleen wanneer het denken tot rust komt, kunnen we stil worden vanbinnen en ontvankelijk worden voor hogere inzichten en voor de werking van de heilige geest zoals we het horen in de lezing van vandaag. Door een luisterende, ontvankelijke ingesteldheid kunnen we het hemelse verstaan en gods wil leren kennen en navolgen. ‘Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede’. Dan worden we door ons geloof en onze intuitie geleid naar die wegen die God voor ons uitstippelde in zijn plan voor ons hoogste welzijn en geluk. Dan komt vanzelf naar ons toe waar we ten diepste naar verlangen, of het nu een geschikte job, of de nodige centen of een liefdevolle partner is of de inspiratie voor creatief werk of voor het voorbereiden van een viering. En dan wordt het mogelijk een glimp op te vangen van de hemel op aarde en voluit te leven, hier en nu, en gelukkig te zijn, gedragen door gods liefdevolle hand.

Tot slot van deze woorddienst nodig ik elk van u uit in uw eigen leven te kijken naar een concreet moment waarop je het gevoel had geleid te worden door je intuitie of door gods geest of ruimer nog naar een wending in je leven waarvan je weet dat het niet noodzakelijk je eigen, maar gods plan voor je was. Wie wil kan daarover getuigen na de communie.

Tijdens het aanbrengen van de gaven:  mantra:  Devi Mata

Groot dankgebed: “Jouw Naam” (Oosterhuis, Gezongen Liedboek, 186-188)

Klok stilgezet. Deur van gedachten
achter mij dicht.
Over de afgrond daalt een zingende brug.
Ontraadseld keer ik
naar de zachtste plek in mijn geheugen
terug: jouw naam.

Ik kende nauwelijks je naam
toen je mij vroeg.

Sinds jij mij vroeg
ie ik ben en waarom
besta ik niet meer
buiten jou om.

Jij, onuitsprekelijke,
god-van-mensen is jouw naam.
Stem die mij roept: waar ben je
is jouw naam.
Stem die mij roept: waar is je broeder
is jouw naam.

Ik kende nauwelijks je naam
oen je mij vroeg.

Naam die geen naam is
jij leve hoog –
Di huis zij vol van jouw stem
onze ziel zij vol van jouw stem
ons lichaam licht van jouw licht
jouw naam de weg die wij gaan.

Jouw zoon, jouw knecht
zij de weg die wij gaan
Jezus van Nazaret
zij de weg die wij gaan.

Zijn woord, zijn geest,
zijn weg ten leven:
de weg die wij gaan.

Hij die dit brood nam
en het uitdeelde,
hij die zijn leven
deelde ten dode toe,
hij is de weg
die wij moeten gaan.
Hij die de beker nam,
hij die zijn ziel en
zijn bloed en zijn levenskracht
deelde en prijsgaf,
hij is de weg
die wij moeten gaan.

Hij is jouw weg
jouw naam die geen naam is
hij onze toekomst
hij is jouw naam.

Ik kende nauwelijks je naam
toen je mij vroeg.

Sinds jij mij vroeg
wie ik ben en waarom
besta ik niet meer
buiten jou om.

Als ik nog niet geboren was
zou ik geboren willen worden,
als ik nog niet was gemaakt
zou ik gemaakt willen worden
door jou.

Als ik nog nooit
jouw naam had gehoord,
zou je mij roepen
zou je mij zoeken
zou je mij geven
drinken en eten?

Zou jij je leven
delen met mij
als dit brood?

Klok stilgezet. Deur van gedachten
achter mij dicht.
Over de afgrond daalt een zingende brug.
Ontraadseld keer ik
naar de zachtste plek in mijn geheugen
terug: jouw naam

Mantra:  “Maranatha”
Na de communie: tijd voor getuigenissen
Danyavad: mantra voor dankbaarheid en gelukzaligheid

Communiemeditatie   “Moment to Moment”: 
uit Osho “Zen tarot” + afbeelding.

De figuur op deze afbeelding loopt met lichte stap en blijmoedig over de stenen, maar tegelijkertijd is hij volmaakt in evenwicht en alert. Achter het kolkende, veranderlijke water zien we de omtrekken van gebouwen; op de achtergrond staat kennelijk een stad. De man bevindt zich op het marktplein maar tegelijkertijd erbuiten. Hij houdt zijn evenwicht en kan het van bovenaf bekijken. Deze kaart daagt ons uit ons niet langer bezig te houden met gebeurtenissen in een andere tijd en ruimte, maar alert te blijven op wat er hier en nu gebeurt. Het leven is een grote oceaan waarin je kunt spelen, mits je al je oordelen, je voorkeuren en gehechtheid aan de details van je langetermijnplannen laat varen. Wees open voor wat op je weg komt op het moment dat het komt. En maak je geen zorgen als je struikelt of valt; sta gewoon weer op, sla het stof van je kleren, lach er hartelijk om en ga verder.

Slotlied nr. 502: “Om te zien een nieuwe aarde”