28 juli 2013 : 17° zondag
Heer, leer ons bidden (Lc. 11, 1-13)
Marcel Braekers
De tekst
Versie van
de Nieuwe Bijbelvertaling
Lucas
11, 2-4
Vader,
Laat uw naam geheiligd worden
En laat uw koninkrijk komen.
Geef ons het dagelijks brood
Dat we nodig hebben
Vergeef ons onze zonden,
Want ook wijzelf vergeven iedereen
Die ons iets schuldig is
En breng ons niet in beproeving.
|
Matteüs
6, 9-13
Onze Vader
in de hemel
Laat uw naam geheiligd worden,
Laat uw koninkrijk komen
En uw wil gedaan worden
Op aarde zoals in de hemel.
Geef ons vandaag het brood
Dat wij nodig hebben.
Vergeef ons onze schulden,
Zoals ook wij hebben vergeven
Wie ons iets schuldig was.
En breng ons niet in beproeving,
Maar red ons uit de greep van het kwaad.
|
Traduction
Oecuménique Biblique
Luc
Père
Fais connaître à tous qui tu es,
Fais venir ton Règne,
Donne-nous le pain dont nous avons besoin pour chaque jour,
Pardonne-nous nos péchés,
car nous-mêmes nous pardonnons à tous ceux
Qui ont des torts envers nous,
Et ne nous conduis pas dans la tentation.
|
Matthieu
Notre Père
qui es aux cieux,
Fais connaître à tous qui tu es,
Fais venir ton Règne,
Fais se réaliser ta volonté
Sur la terre à limage du ciel.
Donne-nous aujourdhui le pain dont nous avons
besoin,
Pardonne-nous nos torts envers toi,
Comme nous-mêmes nous avons pardonné à
ceux qui avaient des torts envers nous,
Et ne nous conduis pas dans la tentation,
Mais délivre-nous du Tentateur.
|
Openingszang
103
Begroeting
In het voorbije jaar gingen hier 10 avonden door waarbij elke keer
iemand van ons vertelde hoe hij of zij mediteert. Het waren elke
keer boeiende avonden waarbij iedere begeleider andere accenten
legde. Dikwijls kwam ook eenzelfde grondgedachte terug: meditatie
als een weg naar stilte, een weg waarbij men de dagelijkse drukte
en zorgen achterlaat, en zich openstelt voor een luisterende lichaamshouding,
een weg voorbij de vele woorden om zo zijn dagelijkse Ik los te
laten en zijn diepere Zelf te bereiken. Dat was het gemeenschappelijke,
de weg die we allemaal willen bewandelen beseffend hoe je altijd
opnieuw moet beginnen, altijd weer iets moet overwinnen of achterlaten
om zo tot een ander bewustzijn en een ander contact te komen.
Nog opvallend was hoe weinig christelijk-theologische ideeën
werden aangehaald, maar iedereen een taal van alle tijden en boven
alle godsdiensten sprak. Wat mij ook heeft getroffen is de vaststelling
dat heel wat mensen in deze gemeenschap met een of andere vorm van
bidden bezig zijn en daar ook vrijuit over durven en kunnen spreken.
Voor mij is dat heel bemoedigend voor onze toekomst, omdat ik ervan
overtuigd ben dat het gebed de hartslag van ons geloof is voorbij
alle ideologie, alle rationele leerstellingen, enz. Vandaar ook
mijn overtuiging dat het belangrijkste probleem omtrent geloven
te maken heeft met het al of niet tot gebed komen.
In het evangelie
van vandaag wordt verteld hoe de leerlingen Jezus zien bidden. Het
heeft hen blijkbaar bijzonder getroffen, want ze vragen Hem hen
te leren bidden zoals Hij doet. Joodse mannen en vrouwen, die dagelijks
het achttiengebed opzeggen, misschien zelfs een aantal psalmen uit
het hoofd kenden, maar die willen bidden zoals hun rabbi of leermeester
het doet. Het korte gebed dat Jezus daarop uitspreekt, werd de kern
van alle christelijk bidden. In deze vakantieviering zou ik op dit
gebed willen ingaan alsook op heel de sfeer waarin wij biddend ons
afstemmen op God, onze Abba.
Gebed om zorg
en nabijheid: nr. 139
Gebed: S. de Vries: Het rijk alleen, p. 76.
Lezing van onze vader volgens Lucas (2 versies)
Lied 712
Commentaar
Allereerst dit: het is wellicht opgevallen dat er nogal wat verschillen
zijn tussen de versie van Lucas en die van Matteüs. De vraag
is dan natuurlijk: welke versie zou Jezus hebben uitgesproken? Onder
specialisten is men het eens dat wellicht de versie van Lucas de
oudste is en wellicht door Jezus zelf uitgesproken en dat Matteüs
dus op eigen houtje enkele toevoegingen deed. De redenering is daarbij
dat men zich niet kan voorstellen dat Lucas zomaar dingen zou weglaten
van een sleuteltekst uit de Bijbel. Men durfde wel meer iets toevoegen
dan iets weglaten. Misschien bad Jezus en leerde Hij zijn leerlingen
bidden zoals wij net hebben gehoord.
Een tweede iets dat opvalt is de eenvoud en het brede perspectief
van dit gebed. Na de aanspreking van God als Abba, Vader,
volgen twee gebeden die op Hem betrekking hebben en drie op onze
menselijke conditie.
Laat die Naam
van U geheiligd worden, of zoals de oecumenische, Franse vertaling
zegt: Fais connaître à tous qui tu es. Jezus
bidt met andere woorden dat alle mensen U, God, mogen leren ervaren
als de Abba, een nabije, om mensen begane God. Jezus bidt niet dat
allemensen christen zouden moeten worden, maar vraagt aan zijn God
dat overal ter wereld mensen nooit vanuit angst, vanuit dwang of
schuldgevoel zouden geloven, maar vanuit een liefdevol aangesproken
worden. Mochten mensen vanuit een heel verschillende culturele achtergrond,
vanuit een grote diversiteit aan vensters op God uiteindelijk instemmen
met de grondgedachte dat het om een God van liefde gaat. Jezus vraagt
uitdrukkelijk dat God zelf zich zo zou manifesteren.
Vervolgens vraagt
Jezus dat God zelf zijn rijk op aarde zou stichten. Dat zal ook
de sleutel worden van heel Jezus optreden: de basileia
tou theou, het rijk van God of het rijk der hemelen. Wat
ermee is bedoeld zullen we nooit echt onder woorden krijgen. Het
heeft te maken met een sociaal weefsel waarin verschillen worden
opgeheven, waar mensen krijgen waar ze fundamenteel recht op hebben,
waar meer dan verbondenheid is met familie en clan, waar men zo
met elkaar omgaat dat God of de Godheid tussen en in de mensen kan
wonen. Rijk van God als een horizontale en verticale openheid en
vrijheid. A sacred anarchy that is embodied in works of
love, forgiveness and hospitality schrijft Jon Caputo
(The weakness of God) In dit gebed vraagt Jezus dat God zelf
dat weefsel zou stichten, want wij mensen zijn daar niet toe in
staat. Alle ideologische realisaties in die richting liepen fallicant
af. Het rijk van God is van een andere orde dan alles wat wij kunnen
en kennen, het is een geschenk waarbij God zelf moet tussen komen.
Eens dit gesteld
richt Jezus zijn aandacht naar de mens, en spreekt hij drie wensen
uit: dat iedereen elke dag genoeg zou hebben om te kunnen leven,
zodat iedereen een soort van zorgeloosheid zou mogen krijgen. In
het volgende gebed vraagt Jezus dat we niet bij elkaar in de schuld
blijven staan, want God gaat ons voor in het geven van een nieuwe
toekomst, dus moeten we ook elkaar herscheppen. En tenslotte vraagt
Hij aan zijn Vader dat we niet in de grote verzoeking zouden vallen:
dat we niet in een gevaarlijke situatie zouden geraken waarin we
God en elkaar zouden kunnen loochenen en uit het oog verliezen.
Bekijk je heel
de tekst dan kan het niet anders of je wordt getroffen door zijn
soberheid en zijn universeel karakter. Eigenlijk zou ieder mens
over heel de wereld vanuit gelijk welke spirituele achtergrond en
in allerlei noodsituaties dit gebed kunnen bidden.
Dit gebed wordt bij het doopsel over ons gebeden op een ogenblik
dat we zelf nog niet in staat zijn te spreken. Het wordt over ons
gezegd als afscheid, wanneer alle spreken weer is verstomd. En daartussen
bidden we het in zoveel diverse omstandigheden. Hoe moet je het
bidden? Simone Weil leed heel haar leven aan ondragelijke migraine,
wat haar dikwijls belette zich te concentreren. Ze had als geestelijke
oefening elke dag het Onze Vader zolang te bidden tot
ze het één keer kon opzeggen zonder een moment van
verstrooidheid. Misschien moet je ook eens deze oefening doen.
Tweede deel
van de evangelielezing: Lucas 11, 5 13
Groot dankgebed: Het rijk alleen p. 137 + refrein 134
Na de communie 583
|