------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
Share-project
------




28 juli 2013 : 17° zondag

Heer, leer ons bidden (Lc. 11, 1-13)

Marcel Braekers

De tekst

Versie van de Nieuwe Bijbelvertaling

Lucas 11, 2-4

Vader,
Laat uw naam geheiligd worden
En laat uw koninkrijk komen.
Geef ons het dagelijks brood
Dat we nodig hebben
Vergeef ons onze zonden,
Want ook wijzelf vergeven iedereen
Die ons iets schuldig is
En breng ons niet in beproeving.

 

Matteüs 6, 9-13

Onze Vader in de hemel
Laat uw naam geheiligd worden,
Laat uw koninkrijk komen
En uw wil gedaan worden
Op aarde zoals in de hemel.
Geef ons vandaag het brood
Dat wij nodig hebben.
Vergeef ons onze schulden,
Zoals ook wij hebben vergeven
Wie ons iets schuldig was.
En breng ons niet in beproeving,
Maar red ons uit de greep van het kwaad.

Traduction Oecuménique Biblique

Luc

Père
Fais connaître à tous qui tu es,
Fais venir ton Règne,
Donne-nous le pain dont nous avons besoin pour chaque jour,
Pardonne-nous nos péchés,
car nous-mêmes nous pardonnons à tous ceux
Qui ont des torts envers nous,
Et ne nous conduis pas dans la tentation.

Matthieu

Notre Père qui es aux cieux,
Fais connaître à tous qui tu es,
Fais venir ton Règne,
Fais se réaliser ta volonté
Sur la terre à l’image du ciel.
Donne-nous aujourd’hui le pain don’t nous avons besoin,
Pardonne-nous nos torts envers toi,
Comme nous-mêmes nous avons pardonné à ceux qui avaient des torts envers nous,
Et ne nous conduis pas dans la tentation,
Mais délivre-nous du Tentateur.

Openingszang 103

Begroeting


In het voorbije jaar gingen hier 10 avonden door waarbij elke keer iemand van ons vertelde hoe hij of zij mediteert. Het waren elke keer boeiende avonden waarbij iedere begeleider andere accenten legde. Dikwijls kwam ook eenzelfde grondgedachte terug: meditatie als een weg naar stilte, een weg waarbij men de dagelijkse drukte en zorgen achterlaat, en zich openstelt voor een luisterende lichaamshouding, een weg voorbij de vele woorden om zo zijn dagelijkse Ik los te laten en zijn diepere Zelf te bereiken. Dat was het gemeenschappelijke, de weg die we allemaal willen bewandelen beseffend hoe je altijd opnieuw moet beginnen, altijd weer iets moet overwinnen of achterlaten om zo tot een ander bewustzijn en een ander contact te komen.
Nog opvallend was hoe weinig christelijk-theologische ideeën werden aangehaald, maar iedereen een taal van alle tijden en boven alle godsdiensten sprak. Wat mij ook heeft getroffen is de vaststelling dat heel wat mensen in deze gemeenschap met een of andere vorm van bidden bezig zijn en daar ook vrijuit over durven en kunnen spreken. Voor mij is dat heel bemoedigend voor onze toekomst, omdat ik ervan overtuigd ben dat het gebed de hartslag van ons geloof is voorbij alle ideologie, alle rationele leerstellingen, enz. Vandaar ook mijn overtuiging dat het belangrijkste probleem omtrent geloven te maken heeft met het al of niet tot gebed komen.

In het evangelie van vandaag wordt verteld hoe de leerlingen Jezus zien bidden. Het heeft hen blijkbaar bijzonder getroffen, want ze vragen Hem hen te leren bidden zoals Hij doet. Joodse mannen en vrouwen, die dagelijks het achttiengebed opzeggen, misschien zelfs een aantal psalmen uit het hoofd kenden, maar die willen bidden zoals hun rabbi of leermeester het doet. Het korte gebed dat Jezus daarop uitspreekt, werd de kern van alle christelijk bidden. In deze vakantieviering zou ik op dit gebed willen ingaan alsook op heel de sfeer waarin wij biddend ons afstemmen op God, onze Abba.

Gebed om zorg en nabijheid: nr. 139
Gebed: S. de Vries: Het rijk alleen, p. 76.
Lezing van ‘onze vader’ volgens Lucas (2 versies)
Lied 712

Commentaar


Allereerst dit: het is wellicht opgevallen dat er nogal wat verschillen zijn tussen de versie van Lucas en die van Matteüs. De vraag is dan natuurlijk: welke versie zou Jezus hebben uitgesproken? Onder specialisten is men het eens dat wellicht de versie van Lucas de oudste is en wellicht door Jezus zelf uitgesproken en dat Matteüs dus op eigen houtje enkele toevoegingen deed. De redenering is daarbij dat men zich niet kan voorstellen dat Lucas zomaar dingen zou weglaten van een sleuteltekst uit de Bijbel. Men durfde wel meer iets toevoegen dan iets weglaten. Misschien bad Jezus en leerde Hij zijn leerlingen bidden zoals wij net hebben gehoord.
Een tweede iets dat opvalt is de eenvoud en het brede perspectief van dit gebed. Na de aanspreking van God als ‘Abba’, Vader, volgen twee gebeden die op Hem betrekking hebben en drie op onze menselijke conditie.

Laat die Naam van U geheiligd worden, of zoals de oecumenische, Franse vertaling zegt: Fais connaître à tous qui tu es. Jezus bidt met andere woorden dat alle mensen U, God, mogen leren ervaren als de Abba, een nabije, om mensen begane God. Jezus bidt niet dat allemensen christen zouden moeten worden, maar vraagt aan zijn God dat overal ter wereld mensen nooit vanuit angst, vanuit dwang of schuldgevoel zouden geloven, maar vanuit een liefdevol aangesproken worden. Mochten mensen vanuit een heel verschillende culturele achtergrond, vanuit een grote diversiteit aan vensters op God uiteindelijk instemmen met de grondgedachte dat het om een God van liefde gaat. Jezus vraagt uitdrukkelijk dat God zelf zich zo zou manifesteren.

Vervolgens vraagt Jezus dat God zelf zijn rijk op aarde zou stichten. Dat zal ook de sleutel worden van heel Jezus’ optreden: de ‘basileia tou theou’, het rijk van God of het rijk der hemelen. Wat ermee is bedoeld zullen we nooit echt onder woorden krijgen. Het heeft te maken met een sociaal weefsel waarin verschillen worden opgeheven, waar mensen krijgen waar ze fundamenteel recht op hebben, waar meer dan verbondenheid is met familie en clan, waar men zo met elkaar omgaat dat God of de Godheid tussen en in de mensen kan wonen. Rijk van God als een horizontale en verticale openheid en vrijheid. “A sacred anarchy that is embodied in works of love, forgiveness and hospitality” schrijft Jon Caputo (The weakness of God) In dit gebed vraagt Jezus dat God zelf dat weefsel zou stichten, want wij mensen zijn daar niet toe in staat. Alle ideologische realisaties in die richting liepen fallicant af. Het rijk van God is van een andere orde dan alles wat wij kunnen en kennen, het is een geschenk waarbij God zelf moet tussen komen.

Eens dit gesteld richt Jezus zijn aandacht naar de mens, en spreekt hij drie wensen uit: dat iedereen elke dag genoeg zou hebben om te kunnen leven, zodat iedereen een soort van zorgeloosheid zou mogen krijgen. In het volgende gebed vraagt Jezus dat we niet bij elkaar in de schuld blijven staan, want God gaat ons voor in het geven van een nieuwe toekomst, dus moeten we ook elkaar herscheppen. En tenslotte vraagt Hij aan zijn Vader dat we niet in de grote verzoeking zouden vallen: dat we niet in een gevaarlijke situatie zouden geraken waarin we God en elkaar zouden kunnen loochenen en uit het oog verliezen.

Bekijk je heel de tekst dan kan het niet anders of je wordt getroffen door zijn soberheid en zijn universeel karakter. Eigenlijk zou ieder mens over heel de wereld vanuit gelijk welke spirituele achtergrond en in allerlei noodsituaties dit gebed kunnen bidden.
Dit gebed wordt bij het doopsel over ons gebeden op een ogenblik dat we zelf nog niet in staat zijn te spreken. Het wordt over ons gezegd als afscheid, wanneer alle spreken weer is verstomd. En daartussen bidden we het in zoveel diverse omstandigheden. Hoe moet je het bidden? Simone Weil leed heel haar leven aan ondragelijke migraine, wat haar dikwijls belette zich te concentreren. Ze had als geestelijke oefening elke dag het ‘Onze Vader’ zolang te bidden tot ze het één keer kon opzeggen zonder een moment van verstrooidheid. Misschien moet je ook eens deze oefening doen.

Tweede deel van de evangelielezing: Lucas 11, 5 – 13
Groot dankgebed: Het rijk alleen p. 137 + refrein 134
Na de communie 583

------