14 februari 2018: Aswoensdag

              Een hernieuwd engagement: het lege bord

Marcel Braekers

Openingszang 310: “Een mens te zijn op aarde”

Begroeting

"Vasten is voor ons een tijd van inkeer en verzoening, van hernieuwd engagement voor elkaar en voor de schepping." Dat zijn de eerste woorden van de brochure die Broederlijk Delen dit jaar uitgeeft en die kernachtig weergeven waar het om gaat: inkeer en verzoening en anderzijds hernieuwd engagement voor elkaar en voor de schepping. De twee bewegingen zijn belangrijk en roepen elkaar op. Alleen maar inkeer zonder gerechtigheid naar buiten klinkt verdacht, zoals ook alleen maar engagement zonder die innerlijke voeding oppervlakkig en ideologisch wordt. Over dat engagement schreef paus Franciscus in zijn encycliek Laudato Si: "Het ecologisch debat moet gaan over rechtvaardigheid en zowel de schreeuw van de aarde als die van de arme horen" (Laudato Si 49).

Daarom staan twee tekens vandaag centraal: het lege bord als symbool van de honger die mensen lijden, en het teken van het kruisje gemaakt van de verbrande palmtakken van Palmzondag vorige jaar. Terwijl wij ons de vraag stellen: 'wat eten wij vandaag', stelt men in het Zuiden zich de vraag 'is er eten vandaag?' Broederlijk Delen stelt daarom het probleem van de honger centraal en vraagt daarbij specifiek aandacht voor de boeren in Oeganda en hun strijd om gezonde en gevarieerde producten te produceren. Meer dan 800.000 mensen lijden honger en hebben chronisch voedseltekort, terwijl een Belg gemiddeld op één jaar 365 kilo voedsel in de vuilbak gooit. Aan deze wantoestand kunnen we iets doen.

De profeet Joël drukt het uit als: 'Scheur uw hart en niet uw kleren'. Tot wat is een gescheurd hart niet in staat? Het gaat om zichzelf loslaten, ons eigen kleine leven prijs geven om ons te laten aanspreken door de grote vragen die onze wereld beheersen. Je hart scheuren is een gebaar ván mateloze overgave en deemoed.
Laten we ons daarom toekeren naar de God van onze schepping en Hem vragen om nabijheid.

Smeekgebed 110: “Bidden wij tot de levende God”

Gebed

Heer geef ons de kracht
Ons leven onder ogen te zien
Te verwijderen wat ons van U en van elkaar gescheiden houdt.
Mochten wij opnieuw doordrongen raken van uw gloed
Op onze tocht naar Pasen, het feest van onze verrijzenis.

Lezing uit de profeet Joël 2, 12-18

Lied 316: “Deze wereld omgekeerd”

Lezing uit het evangelie van Mattheüs 6, 1-6; 16-18

Gebed over de verbrande palmtakken

Terugvallen op wie we 'maar' zijn als mens, uit stof en as opgestaan, uit klei geboetseerd, en tegelijk bezield met de adem van God. Het moet voldoende zijn. zo mogen we met onszelf leven, mogen we een ander toegewijd zijn en vertrouwen we ons toe aan Gods scheppende kracht.
Juichend trokken wij ooit Jeruzalem binnen, zwaaiend met palmtakken.
Die oude palmtakken staan voor alles wat we graag hadden willen verwezenlijken:
Verdorde voornemens, verschrompelde dromen.
Vandaag hebben we het oude verbrand en staan we voor een nieuw begin.

Barmhartige God,
Deze as herinnert ons eraan wie wij zijn:
Broze, kwetsbare mensen op weg naar U,
Zegen deze as (+) en zegen ons allen die ons willen afstemmen op U.

Allen:
Ga met ons mee in deze veertigdagentijd
Opdat wij de raakpunten mogen vinden tussen hemel en aarde,
Opdat wij uw levensadem mogen ontvangen en ervaren,
Opdat wij de weg terug mogen vinden naar het volle leven,
Zoals U het gedroomd hebt.
Mogen wij medewerkers zijn van uw scheppende bevrijding.
We vragen het, samen met Jezus, uw Mensenzoon en ons voorbeeld. Amen

Getekend met het assenkruisje

Muziek: Miserere mei, Deus, (psalm 51) van G. Allegri

Wees mij genadig, God, in uw trouw
U bent vol erbarmen, doe mijn daden teniet,
Was mij schoon van alle schuld,
Reinig mij van mijn zonden.

Groot dankgebed 165
Na de communie 319: “Woestijnlied

Uit psalm 103

Zo hoog als de hemel boven de aarde
Welft zich zijn genade over hen,
Die eerbied hebben voor Hem.
Als een vader die zich over zijn kinderen ontfermt,
Zo gaat de Eeuwige met ons om.
Hij kent ons en weet dat wij gemaakt zijn
Uit het stof van de aarde.
Wij mensen, onze dagen zijn als gras,
Als bloemen op het veld,
Door de wind bewogen en snel verwelkt.
Maar de liefde van de Eeuwige, zij blijft
Voor hen die zijn verbond bewaren,
Zijn woord ter harte nemen en het volbrengen.