Liturgische werkgroep

Jaaroverleg 2004-2005    (28 sept. 2004)

Marcel somt bij het begin van de bijeenkomst een aantal aandachtspunten op:

• Hoe betrekken we de kinderen zo dicht mogelijk bij de dienst?
  
• Voorbeden : voorzien door de voorganger of aangereikt door de derde-wereldgroep
  
• Thema: vorig jaar: bijbelbetrokkenheid bij de viering en bij onszelf;
  dit jaar: het profetische in onze liturgie in ons leven
  
• Hoe kunnen we vierend komen tot overgave, zodat we ook met onze hele persoon aanwezig zijn? (rol van lichaamsexpressie /  uitdrukking van hoop)
  
• Ondersteunende rol van de liturgische werkgroep voor de voorgangers: niet alleen zeggen wat goed is, maar ook wat kan verbeterd worden;
  
• Rol van symbolen / rituelen
  
• Praktische elementen: o.m. geluidsversterker.

Bij de bespreking lopen de verschillende aandachtspunten natuurlijk door elkaar.  Wat volgt is een min of meer chronologisch verslag van de bespreking (met bundeling van thematische elementen).

De inhoud van de prediking:

Een van de voorgangers voelt het contrast tussen de teksten van Marcel en de eigen preek soms aan als frustrerend vanwege het niveauverschil op theologisch gebied.

• Dit mag geen probleem zijn; van leken wordt geen spitstheologie verwacht.  Iedere voorganger zingt zoals hij gebekt is, met eigen talenten en vanuit eigen levenservaring.  Wij zijn allemaal zoekende mensen; het belangrijkste is dat wij met eigen woorden getuigenis brengen.  Het voorbereidend gesprek met Marcel helpt trouwens om ons te behoeden voor theologische blunders.
  
• In dit kader wordt ook gewezen op het belang van de vormingsavonden die regelmatig op dinsdagavond worden georganiseerd op Filosofenfontein.  We merken hoe voorgangers groeien in hun preken door de vorming en door hun ervaring.  Daarom is opbouwende kritiek zeer belangrijk
  
• Vraag: heeft het zin om met twee of drie personen samen een preek voor te bereiden? Dit zou verrijkend zijn voor de voorganger, en men zou elkaar ook beter te leren kennen.
  Reactie: voor sommigen kan dit nuttig zijn, maar anderen werken liever alleen aan hun preek, als een vorm van persoonlijke meditatie.

Meer actieve betrokkenheid van de kinderen bij de viering.  Suggesties:

• Aan de kinderen vragen om vóór de viering te helpen bij het gereedzetten van de tafel en het aansteken van de kaarsen; of de kinderen bij het begin van de viering samen met de priester de kapel laten binnenkomen, en daarna laten vertrekken voor de nevendienst.  Vraag: gaat er dan nog voldoende tijd overblijven om iets uit te werken in de nevendienst?  Ze zouden, als dat nodig is, eventueel ook al eens later kunnen binnenkomen, bv. aan het Onze Vader...  De structuur van de nevendienst hoeft niet altijd dezelfde te zijn.  Tot de mogelijkheden behoort ook bv. een diaprojectie (zoals in het kader van de ecologische voetafdruk).
  
• Vraag: sommige bejaarden voelen zich misschien wat ongemakkelijk bij al die spontane activiteiten van de jongeren.  Antwoord: de toekomst is aan de jeugd.  Het zal moeilijk genoeg zijn om de jongeren bij de vieringen te blijven betrekken als ze opgroeien.  We kunnen af en toe wel eens speciale aandacht schenken aan de bejaarden, bv. naar aanleiding van grootoudersweek.
  
• vredeswens laten doorgeven niet alleen aan hun ouders, maar ook aan hun vriendjes en aan anderen.  (Hierbij wordt opgemerkt dat we allemaal spontaner en royaler mogen zijn met onze vredeswensen en gerust eens naar de andere kant van de kapel mogen lopen. Dit is een moment waarbij lichaamstaal heel spontaan tot uiting kan komen.)
  
• op de zondagen dat er geen kindernevendienst is, kunnen we een van de kinderen een tekst laten voorlezen uit de kinderbijbel.
  
• de kinderen zelf iets meer laten vertellen over wat ze hebben gedaan in de nevendienst
  
• de viering afsluiten met een gebed door de kinderen
  
• kinderkoor: er zijn verschillende goede zangers bij de kinderen; is de tijd gekomen voor een nieuw kinderkoor?  Kris wijst op liederen die speciaal voor kinderen zijn geschreven; Siska en Lut willen meehelpen om liederen aan te leren.

Voorbeden

• Er is een vraag om de voorbeden van de Derde-wereldgroep (elke 3^e zondag van de maand) nauwer te laten aansluiten bij het thema van de viering; daarom is overleg nodig tussen de opsteller van de voorbede en de voorganger.  Op de “preeklijst” zullen we niet alleen de namen maar ook de adressen zetten van de voorgangers.  Ook voor de verantwoordelijken van de kindernevendienst kunnen via die lijst contact nemen met de voorgangers.
  
• Oproep tot spontane voorbeden vanuit de kapel.  Dit is in het verleden geprobeerd, maar in praktijk niet zo gemakkelijk; de meesten durven geen voorbede formuleren zonder schriftelijke voorbereiding. 
  
• Zou het helpen als er in de viering papier en potloden werden uitgedeeld om een gebed neer te schrijven?  Of als op het einde van de viering het thema van de volgende zondag wordt aangekondigd, zodat men thuis kan voorbereiden? 
  
• Reacties:
  (a) dat thema staat een week van te voren niet altijd vast , en
  (b) het “voorbedenboek” dat Marcel ooit introduceerde (iemand zou tijdens de week een voorbede erin schrijven voor de volgende zondag) kende geen overdonderend succes...
  
• Maar op Witte Donderdag (dus bij speciale gelegenheden) lukte dit blijkbaar wel.
  Wat ook gemakkelijker lukt, is een gebed vragen i.v.m. persoonlijke noden.  Dit werkt ook gemeenschapsvormend omdat de rest van de kapel zich dan betrokken voelt bij die moeilijke situatie.

Werkgroep Derde Wereld:

Hoe gaat het met het project dat door onze gemeenschap wordt gesteund?  Zijn de mensen ginder op dit ogenblik aan het zaaien of aan het oogsten?  Een heel concrete voorstelling tijdens de viering helpt om de gemeenschap te betrekken bij het project.

Werkgroep Liturgie

Vorig jaar was het thema:  Jesaja / de psalmen / omgaan met de bijbel.
Dit jaar wordt speciale aandacht gevraagd voor het profetische in de liturgie en in ons leven; en voor een viering met de hele persoon (lichamelijkheid). Wat wordt bedoeld met “het profetische”? 

Suggesties:

• als gemeenschap moeten wij in Filosofenfontein een stem helpen ontwikkelen die dingen in vraag durft stellen in onze relaties, familiaal en op het werk.  De bijbelse inspiratie die wij hier vinden moeten we omzetten in attitudes, ook buiten deze kapel. 
  
• onze kapelgemeenschap moet ook zichzelf in vraag stellen: iets kan maar profetisch zijn als het maatschappijgebonden is;
  
• maar het profetische is ook: zich persoonlijk aangesproken voelen door God via de bijbel.

Lichamelijkheid

Oosterhuis wees er ooit op dat de kerk ook een asielplaats moet zijn voor onze gevoelens.
Er is creativiteit tijdens de woorddienst; maar de tweede helft van de viering ligt meestal strak vast.  Wordt dit aangevoeld als een keurslijf, of is die vaste kern juist goed?
Voorstellen:

• We zouden kunnen communiceren onder twee gedaanten (het brood deppen in de wijn), met gewoon brood in plaats van hosties, om de betrokkenheid bij het maaltijdgebeuren te bevorderen.  Vanaf welke leeftijd laten we de kinderen hieraan deelnemen?  Inzicht in de betekenis van rituelen en tekens is een geleidelijk groeiproces.  We kunnen de ouders hierover laten beslissen.
• Het breken van het brood combineren met de vredeswens.
• Er worden suggesties geboden voor een andere plaatsing van de stoelen – meer rond het altaar.  We zouden kunnen beginnen met de banken aan de rechterkant van de kapel naar achter te plaatsen en te vervangen door stoelen.  Raf zal dit op 17 oktober uittesten.

Techniek / geluid

Hoe kunnen we optimaal gebruik maken van de mogelijkheden van de nieuwe geluidsversterker en micro’s?  De klank blijft soms een probleem voor voorgangers en lezers. We zouden spontaan naar voor moeten durven gaan om de micro aan te passen aan de hoogte van een kind. 

Op het einde van het overleg worden de mobiele micro’s erbij gehaald om te oefenen; de eerstvolgende weken zal speciaal aandacht worden geschonken aan de klank.