Dit artikel verscheen in "De wereld Morgen" op dinsdag 10 juni.
Mark Cornelis
Gaza en ons geweten
Wat nu gebeurt in Gaza: genocide, etnische zuivering, totale vernietiging, uithongering, uitdrijving is criminele slachterij en terrorisme. Dat Europa en ook de VN (door het vetorecht van de USA) dit laten gebeuren is een schandvlek voor de mensheid, voor het Westen en voor Europa! Europa is haar geloofwaardigheid allang kwijt! En elk menselijk geweten wordt sterk op de proef gesteld. Hoe kan iemand deze horror nog verdragen?
Marc Vandepitte schreef in De Wereld Morgen: ‘De medeplichtige opstelling van het Westen versterkt Israëls overtuiging dat het straffeloos kan handelen’ en ‘De huidige brutaliteiten zijn mogelijk en wellicht de voorbode van een annexatie van de Westelijke Jordaanoever. Binnen de huidige extreemrechtse Israëlische regering bestaan er duidelijke plannen’.
Velen ‘zeggen’ wel dat ze een ‘twee-staten-oplossing’ willen, maar ‘doen daar niets voor’. Alle nederzettingen zijn illegaal. Ze mogen er dus wettelijk niet zijn. Wel laat ze dan ophouden te bestaan. Dat zou zelfs allang moeten gebeurd zijn. Waarom heeft ‘men’ dit niet eerder (en velen ook nu nog niet) geboycot? De Palestijnen laat men opgezadeld met een collaborerende Palestijnse Autoriteit. Bovendien wil men terecht geen Islamitische Staat (IS), maar waarom wel een Joodse Staat?
Het zogenaamde ‘vredesinitiatief’ van Macron, dat zou moeten uitmonden in een erkenning van de Palestijnse staat, zal al bij voorbaat mislukken omwille van de voorwaarden. Israël heeft het recht om zich te verdedigen, maar de Palestijnen ook. En wat Israël nu doet in Gaza heeft niets met zelfverdediging te maken. Het zelfbeschikkingsrecht der volkeren geldt voor beide partijen. Een ‘diplomatieke oplossing internationaal recht’ geldt voor iedereen, ook voor Israël.
Hamas heeft in 2017 een beginselprogramma geschreven, waarin Hamas duidelijk heeft gemaakt dat niet de joden, maar de zionisten de vijand zijn. Wat er ook gebeurt: de joden mogen blijven, maar niet als kolonisten.
Regeringen die Israël blijven beschouwen als een normale staat laten de wortels van het probleem ongemoeid. Na 7 oktober 2023 is de populariteit van Hamas zelfs gestegen. Het grootste deel van de bevolking is voor verzet. Wij hebben ons in 1940 toch ook verzet tegen de bezetter? Het is een bevrijdingsstrijd.
Hamas was (en is nog) akkoord om alle gijzelaars onmiddellijk te laten gaan, ALS dit het einde van de oorlog zou zijn. Daarover was er zelfs reeds een overeenkomst met Israël bereikt, maar Israël heeft zich daaraan niet gehouden en wil de oorlog niet beëindigen. Hier worden grondbeginselen van het humanitair recht geschonden.
Waarden moeten dringend de bovenhand krijgen. Het Westen heeft zich nog meer verbonden met de schurkenstaat Israël dan het ooit was met de schurkenstaat Zuid-Afrika.
Toen diplomaten, waaronder één Belg, op bezoek in de West-Bank bedreigd werden, verwekte dit groot protest, maar niet over de meer dan 50.000 Palestijnse doden sinds 7 oktober 2023 en de duizenden doden en verdreven Palestijnen sinds 1948. Bart De Wever weende in Oekraïne toen hij er vernielingen zag, maar toen hij op 7 oktober 2023 de vernielingen door Hamas vernam zag hij ‘Israël aan de kant van het licht’. Wat baten kaars en bril, als de uil niet zien wil?
Het ‘EU – Israël Associatieverdrag’ met markttoegang als privilege had allang opgezegd moeten zijn. Neutraal zijn is zich plaatsen aan de kant van de agressor. Geen woorden, maar daden: NU! Ook ‘Belgisch – Joodse organisaties’ en Amerikaanse Joden verzetten zich tegen Israëls genocide in Gaza en zeggen dat dit NIET in hun naam geschiedt. De rode lijn is overschreden. Op zondag 15 juni 2025 is er een manifestatie voor ‘Free Palestine’ in Brussel vanaf 14 uur aan het Noord-station. Ik zal er zijn. U ook? …
Mark Cornelis is ere-aalmoezenier bij de Krijgsmacht
1. Een Joodse staat hoeft er niet te zijn. Dat is trouwens ook de overtuiging van zeer vele joden, die zelfs geen Joodse staat willen en niet akkoord zijn met het huidig Israëlisch beleid.
De joden hadden trouwens nooit een 'eigen staat'. Voor 1830 hadden de Belgen ook geen eigen staat, maar dat betekent toch niet dat de 'oorspronkelijke bewoners' (Nederlanders, Spanjaarden en andere) recht hebben op het grongebied dat nu België heet. Dat geldt tevens voor alle volkeren; dus ook voor de joden. Ze zijn inderdaad 'duidelijk een volk met een eigen identiteit'. En dat 'een Joodse staat geen terroristische staat' mag zijn: dat is evident. Dat mag geen enkele staat zijn, maar de huidige Joodse Staat is 'een terroristische staat' met politieke leiders die door het Gerechtshof in Den Haag veroordeeld zijn omwille van gruwelijke misdaden tegen de menselijkheid.
2. 'Zionisten willen een eigen Joodse staat'. Inderdaad! De Oostenrijkse journalist Theodor Herzl, de grondlegger van het politieke zionisme, publiceerde in 1896 'Der Judenstaat', waarin hij de stichting van een Joods nationale staat bepleit. In 1897 besluit het 'Eerste Zionistisch Congres' in Basel te ijveren voor een nationaal tehuis in Palestina, destijds een onderdeel van het Ottomaanse Rijk. In 1917 krijgen Britse strijdkrachten de controle over Palestina. Op 2 november geeft Groot-Brittannië de Balfour-verklaring uit, die steun toezegt voor de vestiging van een 'Joods nationaal tehuis' in Palestina. In 1922 draagt Groot-Brittannië het 'Mandaat voor Palestina' over aan de VN. De Balfour-verklaring wordt in de voorwaarden van het Mandaat opgenomen. In 1936 vindt in Palestina de'Arabische Opstand' plaats, die vooral tegen de Britten gericht is. De opstand eindigt in 1939.
Tijdens de 'Tweede Wereldoorlog' (1939-1945) vermoordt Nazi-Duitsland zes miljoen joden. In Palestina voeren revisionistische zionisten een geweldscampagne tegen de Britten en in april 1947 geeft Groot-Brittannië het 'Mandaat voor Palestina' terug aan de VN. Op 29 november 1947 beveelt de Algemene Vergadering van de VN met resolutie 181 aan om Palestina te delen: een Joodse staat op 55%, een Arabische staat op 42% en een internationale zone rond Jeruzalem. De zionisten aanvaarden het plan, maar de Palestijnen en Arabische staten verwerpen het. De strijd om Palestina barst los. In april 1948 beginnen zionistische legers een veroveringstocht om zoveel mogelijk land te bezetten voordat het Mandaat afloopt. Dit gaat gepaard met het verdrijven van honderduizenden Palestijnen en duizenden doden.
In mei 1948 roepen de zionisten de staat Israël uit. 's Anderendaags vallen Arabische legers aan, maar een militair superieur Israël verslaat de Arabische legers (Nakba). Op 11 december 1948 bepaalt de Algemene Vergadering van de VN in resolutie 194 dat de Palestijnse vluchtelingen mogen terugkeren. Ook wordt compensatie verlangd voor schade aan of verlies van bezittingen. In 1949 is er wapenstilstand. Israël behoudt controle over 78% van het vroegere mandaatgebied. Jordanië controleert 21,5% (de Westoever en Oost-Jeruzalem) en annexeert dat gebied in 1950. Egypte verkrijgt controle over 1,5% (de Gazastrook). Ongeveer 780.000 Palestijnen (64% van de totale Palestijnse bevolking en ongeveer 90% van de Palestijnen op Israëlisch grondgebied) raken ontheemd. Van de 476 Palestijnse dorpen worden er 418 ontvolkt en 385 dorpen worden met de grond gelijk gemaakt.
De bemerking: 'In de mate dat ze niet de Palestijnse gebieden bezetten, vind ik dat een gerechtvaardigde wens' is cynisch; want de Palestijnse gebieden zijn bezet en gekoloniseerd en zelfs geterroriseerd.
3. De populariteit van Hamas is na 7 oktober 2023 zeker gestegen. Natuurlijk klopt dit niet met 'de berichtgeving van de VRT, die het tegengestelde beweerde'. Pers, radio, tv en officiele verklaringen gaven en geven nog vaak geen eerlijke en volledige berichtgeving over de situatie in Gaza en het Midden-Oosten. Als er nu in Palestina verkiezingen zouden zijn, zou Hamas of een verzetsbeweging met een andere naam weer de meerderheid halen. In januari 2006 waren de laatste Palestijnse parlementsverkiezingen en Hamas won toen een absolute meerderheid van de zetels. Internationale waarnemers concluderen dat de verkiezingen vrij en democratisch zijn verlopen. Mamoet Abbas, de met de bezetter collaborerende Palestijnse Autoriteit, weigert sinds 2006 nieuwe verkiezingen, omdat hij weet dat Hamas weer een meerderheid zou behalen en omdat hij als corrupte leider dan niet meer zou kunnen profiteren van de hem gegunde voordelen.
4. De huidige situatie in Zuid-Afrika is inderdaad niet rooskleurig. Dat weet ik. Ik ben ook in Zuid-Afrika geweest en volg de situatie. Maar mijn stelling was en is: 'Het Westen heeft zich nog meer verbonden met de schurkenstaat Israël dan het ooit was met de schurkenstaat Zuid-Afrika'. Ik stel namelijk vast dat het Westen uiteindelijk toch sancties tegenover Zuid-Afrika getroffen heeft omwille van de apartheid, maar niet tegenover Israël omwille van de genocide, etnische zuivering, totale vernietiging, uithongering, uitdrijving, bezetting en kolonisering. De Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu, die in 1984 de 'Nobelprijs voor de Vrede' kreeg, heeft gezegd: "Als je je neutraal opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker". Mag ik hieraan toevoegen dat Jezus van Nazareth ook partij gekozen heeft, maar steeds aan de kant heeft gestaan van de zwaksten en verdrukten.
5. Toen Bart De Wever in Oekraïne de vernieligen zag, vond hij dat niet even erg als wat hij op 7 oktober 2023 vernam over de vernielingen door Hamas. Integendeel! Toen zag hij 'Israël aan de kant van het licht'. U zegt: "Maar het is wel Hamas die op 7 oktober gestart is, dus de Joden zijn hier het aangevallen volk". Dat is echter niet waar! Israël beroept zich steeds op 'recht op zelfverdediging'. Welnu, Hamas heeft na decennia van bezetting en kolonisatie gebruik gemaakt van 'recht op zelfverdediging'. De joden zijn niet 'het aangevallen volk'. Sinds 15 mei 1948 (Nakba) en eigenlijk al veel eerder zijn de Palestijnen 'het aangevallen volk'. Noem de daders toch niet de slachtoffers en de slachtoffers niet de daders en erken de oorzaak (en dus het begin) van het conflict. Met u ben ik '100% akkoord' dat de Israëlische 'reactie buiten alle proportie' is. Mijn artikel was dan ook: 'Gaza en ons geweten'.